Klub
Istorija KK “Čukarica”: Šta smo sve radili od 1968. do 2004.
Na krilima vremena
Od nastanka do danas KK “Čukarica” prošao je stazom uspeha, okitio se brojnim medaljama, ali i proživeo teške trenutke. • Danas smo opet na dobrom putu, broj članova je sve veći, a naši pioniri ponovo počinju da se takmiče i osvajaju medalje.
Karate klub “Čukarica” zvanično je osnovan 1975. godine na osnivačkoj Skupštini opštinskog saveza Čukarice. Međutim, njegov razvoj počinje još davne 1968. godine kada je karate škola bila najmasovnija sekcija u društvu za fizičko vaspitanje i rekreaciju “Partizan”. Osnivač i prvi trener bio je Dusan Marinković-Mare, juniorski prvak Jugoslavije i član jugoslovenske karate reprezentacije. Bogdan Tamindžić nalazio se na mestu predsednika kluba, Boža Surla bio je potpredsednik, Branko Domić generalni sekretar, Dušan Marinković, član predsedništva i trener, a Vlastimir Zivkov – pomoćni trener.
Dušan Marinković: osnivač i prvi trener kluba
Treninzi su se održavali u DFVR “Partizan”, u Lješkoj ulici. U poletku klub je brojao oko sto članova, ali njihov broj se iz dana u dan povećavao. Ni kvalitet nije izostajo, o čemu dovoljno govori činjenica da je veliki broj članova činilo sastavni deo reprezentacije Jugoslavije: Ivančica Paradinović, Nada Jahić, Ljubica Knezević, Velibor Dimitrijević, Zoran Smiljanić, Ivica Đurić, Muharem Zulić, Ištvan Šipter, Goran Jovanović, Goroljub Milosević, Zlatomir Aleksić i dr.
Jos jedan dokaz kvaliteta bio je proglasenje KK “Čukarica” za najbolji klub Beograda 1976. godine. “Čukarica” 1977. godine od Karate saveza Beograda dobija priznanje, i potom pet godina za redom biva dobitnik oktobarske nagrade SOFK Čukarice.
Velibor Dimitrijević, jedan od najuspešnijih takmičara KK “Čukarice”, iza sebe ima pregršt medalja.
Usponi i padovi
Uprkos odlasku osnivača i trenera Dušana Marinkovića krajem 1980. godine, klub je nastavio sa tradicijom postizanja značajnih rezultata. Dotadašnji najuspešniji takmičari Zoran Smiljanić, Goroljub Milošević i Ljubica Knežević preuzimaju posao trenera. Problemi u saradnji sa DTVF “Partizan”, smanjen broj termina i prelazak u prostorije SRC “Košutnjak” dovešće do gubitka velikog broja članova, kojih je 1985. godine bilo svega tridesetak.
U septembru 1986. godine treneri postaju Radoslav Pajkurić i Ninoslav Glišić, profesor fizičkog vaspitanja, a na mesto predsednika dolazi Zoran Abramović. Već sledeće godine usledile su nove promene. Za predsednika je imenovan Rajko Jovanović, diplomirani inženjer, a za sekretara Ljiljana Glišić. Član predsednistva postaje Tomislav Nikolić, a članovi saveta trenera Ninoslav Glišić i Rajko Pajkurić. Akcenat je stavljen na rad sa mlađim uzrasnim kategorijama i ponovo su otvorene sekcije u osnovnim školama na teritoriji SO Čukarica.
Žetva medalja
Kvalitetan rad i brojno članstvo doprineli su ostvarivanju značajnih rezultata u pionirskoj, kadetskoj i junoirskoj konkurenciji, dok su seniori pali u zapećak. Ali samo na kratko, jer ce se na seniorskom prvenstvu Jugoslavije 1990. godine Ninoslav Glišić u katama pojedinačno, kao i kata tim u sastavu Ninoslav Glišić, Ivan Čolić i Stevan Nikolić okititi najsjajnijim odličjima.
Ni međunarodni rezultati nisu izostali. Nataša Popović i Ninoslav Glišić na seniorskom prvenstvu Evrope 1992. godine u Poljskoj osvajaju treće mesto u katama pojedinačno i drugo mesto u katama ekipno. U toku 1992. godine juniorska ekipa postala je najbolja na području Jugoslavije osvojivši pregršt medalja u pojedinačnoj konkurenciji i zlatnu medalju u borbama ekipno.
Takmičenje u Švedskoj bilo je samo jedan od brojnih
uspešnih nastupa: (s leva na desno stoje) M. Čolić,
M. Ćorić, R. Jovanović, T. Rajić i B. Vučković,
(čuče) N. Koropanovski, V. Vuković i S. Nikolić.
Angažovani su i novi treneri u radu sa seniorskom ekipom u borbama i tada počinje njen proboj do samog vrha Evrope. Naime, kao pobednik lige Srbije tim “Čukarice” je 1993. godine ušao u II saveznu ligu gde osvajanjem prvog mesta ostvaruje pravo učešća u I saveznoj ligi. Na čelu sa novim trenerom, Vlatkom Bojovićem, iduće sezone ekipa stiže do četvrtog mesta i plasmana na prvenstvo Evrope za klubove koje je 1995. godine održano u Luksemburgu. Najzad, kao kruna višegodišnjeg rada, dolazi treće mesto – najveći uspeh kluba do sada.
Kadetska muška ekipa KK “Čukarica” sa trenerima Brankom Vučkovićem i Vladimirom Stankovićem.
Trofeji u senci rastanka
“Čukarica” je vremenom postala jedan od najuspešnijih i najorganizovanijih klubova u Jugoslaviji. Brojala je oko šest stotina članova, od kojih sto i deset registrovanih takmičara. Iz dana u dan postizali su sve bolje rezultate.
U periodu od 1994. do 1995. godine, prvi put u u istoriji kluba, Vladimir Stanković formirao je žensku ekipu u borbama, a ona postaje najtrofejniji tim Jugoslavije u kategoriji nada i kadetkinja. Istovremeno se MP “Poslovna Čukarica” promoviše u generalnog sponzora, te klub menja naziv u KK “Poslovna Čukarica”.
Vladimir Stanković prvi put u istoriji kluba formirao je
žensku ekipu u borbama, a devojke su ubrzo opravdale
poverenje i postale najtrofejniji tim u kategoriji nada
i kadetkinja.
Krajem 1996. godine Rajko Jovanović podnosi ostavku na funkciju predsednika kluba, a stupanjem na snagu novog zakona o sportu 1997. godine usvojen je novi Statut i vraćen stari naziv kluba – KK “Čukarica”. Osim toga, klub je napustio trener Vlatko Bojović, a sa njim i generacija uspešnih takmičara koji su do tada činili prvu seniorsku ekipu: Teodor Rajić, Stevan Nikolić, Branko Vučković, Mladen Ćorić, Nenad Koropanovski, Milos Čolić, Boban Stefanović i Darko Ćorić. I trener ženske ekipe, Vladimir Stanković, napušta klub, kao i sekretar Lidija Jovanović.
Prof. dr Predrag Nemec (stoji prvi s leva), kondicioni trener, na treningu sa
prvom ekipom.
Usled nastalih promena došlo je do problema u radu predsedništva kluba, ipak, “Čukarica” i dalje ostvaruje značajne rezultate. Takmičari, koji su do tada činili drugu ekipu, nastupili su u drugoj saveznoj ligi i osvajanjem prvog mesta vratili klub u elitu.
Teške godine za klub
Krajem 1997. godine klub je napustio Ninoslav Glišič, dugogodišnji takmičar, reprezentativac i trener kluba.
U februaru 1998. godine na Skupštini kluba izabran je novi Upravni odbor u sastavu: Zoran Alimpić (predsednik), Vladimir Petrović (potpredsednik), Dragan Jovanović (član), Dejan Mali (član), Nenad Koropanovski (član), Miljko Živadinović (član) i Dušan Kruščić (član).
Tokom 1998. i 1999. godine takmičari su vredno trenirali i postizali odlične rezultate na domaćim i međunarodnim nadmetanjima. Zahtevi su postajali veći, a stvaranje kvlitetnih uslova za rad iziskivalo je znatna finansijska ulaganja. Međjutim, Upravni odbor nije uspeo da iznađe rešenje, pa su 1999. godine usledile nove promene: za predsednika je izabran Zoran Alimpić, za potpredsednika Miljko Živadinović, a u Upravni odbor ulaze Zoran Alimpić, Nenad Koropanovski, Dejan Mali, Aleksandar Radosavljević i Miljko Živadinović. Za sekretara kluba izabrana je Marija Koropanovski, a glavni trener, šef stručnog štaba i član predsedništva postao je Nenad Koropanovski.
Nedostatak sredstava neophodnih za rad uspešnog i jakog tima
bio je razlog da muška ekipa u borbama pređe u
KK “Milicionar”.
Članovi muške i ženske ekipe u borbama i dalje su bili uspešni. Mnogi od njih nastupace kao članovi nacionalnog tima, no klub i dalje neće biti u mogućnosti da finansijski isprati njihove nastupe. Zbog toga je 1999. godine sklopljen sporazum o saradnji sa KK “Milicionar”. Muška ekipa u borbama nastupala je za karate klub “Milicionar”, a karate klub “Čukarica” dobio je finansijsku podršku za rad sa ženskom ekipom u borbama i katama, i održavanje trenažnog prostora. Pored toga, omogućeno je da se sredstva izdvajaju za mlađe uzrasne kategorije.
Ponovo na dobrom putu
Zbog ratnog stanja u zemlji u toku 1999. godine klub se, kao i većina drugih, našao u teškoj situaciji. Jedno vreme bilo je onemogućeno održavanje treninga, a nakon toga broj članova je opao. U međuvremenu je KK “Milicionar” prestao da postoji, a takmicari KK “Čukarica” su ili prestali da se bave karateom ili su svoju karijeru nastavili u drugim klubovima. Posto ni ženska ekipa u borbama nije mogla da se finansira, sklopljen je ugovor o saradnji sa KK “Knjaz Miloš” iz Aranđelovca. Četvoročlani tim u sastavu Vesna Vuković, Tanja Šuica, Ana Petrović i Biljana Stojović, nastupa za KK “Knjaz Miloš”, ali se treninzi i dalje odrzavaju u OŠ “Miloje Pavlović”.
Usled teške finansijske situacije i nemogućnosti ulaganja sredstava u seniorsku ekipu, veliki trud uložen je u rad sa mlađim kategorijama. U skladu sa mogućnostima, pokrenute su sekcije u osnovnim školama na opstini Čukarica. Ostvarena je saradnja sa predškolskom ustanovom “Čukarica” i klub je počeo da sprovodi svoje aktivnosti u vrtićima. U međuvremenu, formirana je grupa mlađih takmičara koja je počela da osvaja medalje na domaćim takmičenjima. Tako je na tatamiju ponovo privukla paznju čuvena čukarička škola koja je, možda na kratko, bila zaboravljena zbog svih problema sa kojima se klub izborio.
Naši pioniri ponovo su uspešni na takmičenjima, a to potvrđuju
i medalje sa kupa KK “Radnički” odrzanog 2004. godine