Karate stilovi

Karate stilovi: Četiri najdeblja stabla velike šume 

Kad bi Mateus trenirao karate

Mi iz “Čukarice” samo smo jedna od brojnih porodica pod okriljem “tigraste mačke”, a to označava i grb našeg kluba. “Real” iz Madrida ponosan je na svoju krunu, “Partizan” može bez slavnog Nemca, ali ne i bez “plamena” kraj srca, “Ferari” bi dobro razmislio da li bi crvenog konja zamenio čak i za slavnog Šumahera, a mi eto, volimo svog tigrića.

Postoje četiri velike japanske škole karatea: godjurju, vadorju, sitorju i sotokan. Ali, priča o karate stilovima je prašuma u kojoj bi se izgubio i mnogo iskusniji karateka. Brojne varijante, nastale su kao odraz mešavine ortodoksne veštine i ličnog pečata majstora koji su je upražnjavali.
Prosto rečeno, oni bi uneli neke korekcije: malo više šlaga, malo manje jagoda, i eto ga šlag sa jagodama, umesto jagoda sa šlagom.
Ipak…

Suri i Naha, kao crno i belo
Šotokan stil osnovao je okinavljanski sensei Funakoši Gičin, a u sebi sadrži elemente suri-te i naha-te stila.
Zbunjeni ste? Prvo neki godju, pa vado, a sad još nerazumljivih japanskih reči koje znače bog te pita šta. Već vidimo kako se mrštite na ove “nove likove” – Surija i Nahu.
Ma ne, nisu oni nikakvi likovi. Reč je zapravo o dve karate škole koje su se razvile u gradovima Nahi, staroj prestonici Okinave (naha-te) i Suriju (suri-te). Naha-te stil odlikovale su tehnike bacanja i brojni hvatovi, i umnogome je bio pod uticajem kineskog sistema borenja. S druge strane, pristalice suri-te stila bitno su se udaljile od zemlje porekla i razvile znatno ofanzivniji način borenja.
Vratimo se našoj temi.

U tigrovoj kući
Postoje dva objašnjenja pojma “sotokan”. Prema jednom, Funakošijevi učenici i sledbenici dali su naziv novom stilu spojivši nadimak svoga učitelja Soto – što znaci “tigar” i Kan – sto znači “kuća”, dakle “Tigrova kuća”.
Mi iz “Čukarice” samo smo jedna od brojnih porodica pod okriljem “tigraste mačke”, a to označava i grb našeg kluba. Znate već kako to ide, “Crvena zvezda” ne bi bila ista sa romboidima umesto pruga i zvezde, “Partizan” može bez Mateusa, ali ne i bez “plamena” kraj srca, čak ni “Ferari”, neprikosnoveni tim Formule jedan, ne bi pristao da umesto konja na bolid stavi lik slavnog Šumahera, a mi eto, volimo svog tigrića.
Drugo objašnjenje značenja pojma “sotokan” skreće nas iz sportskih u lingvističke vode.
Reč “soto” može da se raščlani na delove, a svaki od njih ima nekoliko slojeva. “So” je naziv za okeanske talase, a oni su, opet, simbol velike snage, pokretljivosti, ali i mira. “To” znači “velika stabla” – simbol postojanosti, čvrstine, nesalomljivosti i izdržljivosti.
Sve skupa, “sotokan” predstavlja stil karatea koji karakterišu ogromna fizička snaga, istrajnost, čvrstina i stamenost.